Ένας από τους πιο σημαντικούς νόμους (αν όχι ο πιο σημαντικός) που αφορά την εναρμόνιση μας ως κράτος με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο σχετικά με τη διαχείριση των αποβλήτων είναι ο νόμος περί Στερεών και επικίνδυνων αποβλήτων που ψηφίστηκε από τη Βουλή μας στην τελευταία της Συνεδρία του 2002. Ο σημαντικός αυτός Νόμος που αναφέρεται και ως Νόμος πλαίσιο για τη διαχείριση των Αποβλήτων καθορίζει και τον τρόπο και τη διαδικασία αδειοδότησης των Εταιρειών Διαχείρισης Απορριμμάτων. Αυτή η διαδικασία θα είναι μια πολύ σημαντική εξέλιξη στην πορεία για την εφαρμογή του Ευρωπαϊκού κεκτημένου αφού είναι μέσα από τη ρύθμιση της λειτουργίας τέτοιων Εταιρειών Διαχείρισης Απορριμμάτων που θα διασφαλιστεί ότι μόνο όσες εταιρείες κατέχουν τη σχετική τεχνογνωσία και εμπειρία θα μπορούν να αναπτύξουν δράσεις που έχουν σχέση με τη Διαχείριση των Απορριμμάτων. Αυτό θα έχει με τη σειρά του ως αποτέλεσμα να αναπτύσσονται σωστές και εφικτές λύσεις οι οποίες θα είναι μετρήσιμες, θα πιστοποιούνται και θα ελέγχονται εύκολα από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του κράτους.
Τηρουμένων των διατάξεων του Νόμου, και σε απλή γλώσσα, κάθε κάτοχος ή παραγωγός αποβλήτων που δεν κατέχει ο ίδιος άδεια διαχείρισης αποβλήτων οφείλει να το παραδίδει χωρίς καθυστέρηση σε πρόσωπο/οργανισμό που κατέχει ΄Αδεια Διαχείρισης αποβλήτων. Ο Νόμος καθορίζει στη συνέχεια τον τρόπο με τον οποίο θα εκδίδονται οι ΄Αδειες και τα σχετικά στοιχεία που θα πρέπει να συνοδεύουν μια τέτοια αίτηση για ΄Αδεια ώστε αυτή να μπορεί να γίνει αποδεκτή. Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που πρέπει να συνοδεύουν μια αίτηση για ΄Αδεια Διαχειριστή απορριμμάτων είναι η Πολεοδομική άδεια για τη μονάδα διαχείρισης, όπου ο διαχειριστής χρειάζεται ακίνητη εγκατάσταση για να λειτουργήσει η επιχείρησή του. Αυτό από μόνο του αν και είναι μια φυσιολογική απαίτηση του νομοθέτη φέρνει στην επιφάνεια ένα πρόβλημα που πρέπει να τύχει άμεσης αντιμετώπισης από το κράτος.
Ενώ γίνονται προσπάθειες (που θα πρέπει να ενταθούν) για να χωροθετηθούν οι βασικοί χώροι τελικής διάθεσης των απορριμμάτων (Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων) δεν φαίνεται να γίνεται καμιά προς το παρόν πρόνοια για δημιουργία ζωνών δραστηριοποίησης των Εταιρειών Διαχείρισης απορριμμάτων. Όπως είναι γνωστό οι όσες εταιρείες δραστηριοποιούνται σήμερα στην Κύπρο στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων (μέχρι τώρα είναι γνωστές στην Κύπρο ως εταιρείες ανακύκλωσης) βρίσκονται διάσπαρτες σε διάφορες βιομηχανικές ή και άλλες ζώνες και πολλές φορές δεν συνάδουν καθόλου με τις γειτονικές τους εγκαταστάσεις.
Πέρα από τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργεί η παρουσία αυτών των εγκαταστάσεων στους συγκεκριμένους χώρους, το γεγονός ότι είναι διάσπαρτες γεωγραφικά αυξάνει τα κόστη διαχείρισης των υλικών λόγω των αυξημένων μεταφορικών από μονάδα σε μονάδα, αφού οι πλείστες μονάδες εξειδικεύονται σε συγκεκριμένο υλικό η κάθε μια. (π.χ. μέταλλα ή χαρτί ή πλαστικό κτλ.).
Για να στηθεί ένα οργανωμένο σύστημα διαχείρισης των αξιοποιήσιμων υλικών, πράγμα που χρειάζεται άμεσα η Κύπρος για να μπορέσει να εναρμονιστεί με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο, πρέπει να διατεθεί επιπρόσθετη γη για τέτοιες χρήσεις από αυτή που χρησιμοποιείται σήμερα από τις πιο πάνω εταιρείες αφού τα υλικά που πρέπει να αξιοποιηθούν είναι πολύ περισσότερα από αυτά που αξιοποιούνται σήμερα. Για να είναι όμως και το σύστημα όσο πιο οικονομικά αποδοτικό γίνεται, είναι λογικό αυτή η γη να είναι συγκεντρωμένη σε ένα χώρο, σε μια περιοχή έξω από την κάθε πόλη και σε μια ζώνη που θα χαρακτηριστεί ειδικά για περιβαλλοντικές χρήσεις, η οποία να είναι σχετικά κοντά και να έχει εύκολη πρόσβαση στους χώρους τελικής διάθεσης. Εάν μάλιστα το κράτος επιθυμεί να βοηθήσει την όσο το δυνατόν γρηγορότερη ανάπτυξη της βιομηχανίας διαχείρισης των υλικών και να καθαρίσει τις υφιστάμενες βιομηχανικές ζώνες από τις εταιρείες του κλάδου, θα μπορούσε να διαθέσει για τη δημιουργία αυτών των ζωνών Κυβερνητική γη με τη λογική της μακροχρόνιας μίσθωσης με χαμηλό κόστος. Έτσι θα βοηθήσει να συγκεντρωθούν οι εταιρείες του κλάδου σε ένα χώρο, να γίνει πιο αποδοτική η διαχείριση των υλικών και να γίνει και η λειτουργία τους πιο εύκολα ελέγξιμη από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του κράτους.
Είναι γνωστό ότι η διαχείριση και αξιοποίηση των απορριμμάτων σε ένα νησιώτικο κράτος μικρού μεγέθους όπως είναι η Κύπρος είναι πιο δύσκολη από τις ηπειρωτικές χώρες από οικονομικής πλευράς. Γι αυτό το λόγο η παροχή σχετικά φτηνής γης για εγκατάσταση των μονάδων διαχείρισης υλικών θα ωφελήσει την ανάπτυξη της σχετικής βιομηχανίας και θα μειώσει σχετικά τα κόστα που τελικά θα επιβαρυνθεί ο πολίτης για την διαχείριση των αποβλήτων. Είναι αναμενόμενο, μέσα από την λογική της ευθύνης του παραγωγού που προάγει η Ευρωπαϊκή, και τώρα και η Κυπριακή νομοθεσία, (“Polluter pays principle”) τα όποια κόστα διαχείρισης των υλικών να μεταφερθούν τελικά στον πολίτη μέσα από τις τιμές των καταναλωτικών και άλλων προϊόντων που αγοράζει.
Πιστεύουμε ότι με μια τέτοια πρωτοβουλία θα ενθαρρυνθούν και οι υφιστάμενες επιχειρήσεις να μετακομίσουν και να συγκεντρωθούν σε αυτές τις ζώνες δημιουργώντας σε σύντομο χρονικό διάστημα στην Κύπρο Περιβαλλοντικά Πάρκα ή Πάρκα Ανακύκλωσης όπως υπάρχουν και στο εξωτερικό.